பழனிக்குமார் பக்கங்கள்

உன் என் காதல் காலத்தின் சந்திப்பிழை.....

காதலோடு தேனீரும் முழுங்க்ப்படுகிறது பார்வைகளால் நான் விழுங்கப்படுவதால்.....

ஒரு பட்டாம்பூச்சியின் பூப்பருகுதல் பார்த்தல் அரிது.... வா.... தேனீர் பருகலாம்.....

நீ குடித்துவைத்த தேனீர்கோப்பையில் கொட்டிக்கிடக்கின்றன எனக்கான ஆசைகள் - உன்னைப் பருக....

அந்நியர்கள் பிரவேசிக்கக் கூடாது சொல்லிவிடு.... உன் என் இடையே தேனீர்கோப்பை......                        

உன் என் மௌனத்தினூடே என்ன பேசுகிறது தேனீர் கோப்பையின் ஆவி!   

அற்றது பற்றெனில் உற்றது வீடாம்..... உற்றது நீயாயிருப்பின் அற்றற்றது பற்று......

என்னை நிறைவேற்றியப் பின் இன்னும் என்ன பார்க்கிறாய்... நான் - நீயா என்றா?.....                                                                        

இது பட்டம் கூட பறக்காத வானம் பறவை பறக்கிறது... கண்களைக் கொடு... இது விரல்களுக்குள் வியர்த்துவிட்ட தருணம்.. கைக்குட்டை வேண்டாம் கைகள் கொடு..... எழுதப்படாத எழுத்துகள் எழுதும் நேரம்... எழுத்தாணி வேண்டாம் எழுத விடு.....                                                                        

சில்லிட்டுச் செல்கிறது உன் மூச்சுக்காற்று... இதைச் சொன்னால் ச்ச்ச்ச்சீ...எனச் சிணுங்குகிறாய் செல்லிடைப்பேசியில்........                                                                        

அழகை வரைந்துவிட்டு அழகற்றதாய் கிடக்கும் ஒரு கைப்பிடி கவிதை- தூரிகை                                                                        

நீ கலைந்து போகா மேகமா இல்லை தூரல்களின் கோர்வையா.... நீ வரையப் படா கிறுக்கல்களா இல்லை தூரிகை தோற்ற ஓவியமா..... நீ வளைந்து நெளிந்த வானவில்லா இல்லை வானவில்லில் வழுக்கி விழுந்த மழையா.......