பழனிக்குமார் பக்கங்கள்

கனவுகளிலா இரவுகள் ஒவ்வொரு கணமும் நீயாக.... வெள்ளைத்தாளின் மூலை முடுக்கெல்லாம் விரல் தழுவிய எழுத்துகள் போல் நானும் உனதனில்..... என் தொண்டைக்குழி வார்த்தைகளை உன் பார்வை மொழி அசை போட..... என் செவிப்பறையில் வீழ்ந்த மௌனத்தை உன் சுவாசம் சுவாசிக்க.... பரிசம் பிரசவித்த வெப்பத்தில் நானும் கரைகின்றேன்.... தொலைந்ததைத் தேடி விட்டு இருப்பதையும் தொலைக்கிறோம் தேடிக்கொள்ள...... இருளும் நீள்கிறது விடியல் வந்தாலும்.......

விரல் பற்றுகையில் தீ பற்றுகிறது.... எரிகிறதா... எரிக்கிறதா..... உண்மை! உன்னில் நுழைந்து செல்கிறேன்... இல்லை நீயாய் அழைத்துச் செல்கிறாய்                                                                        

ஒரு குவளைத் தண்ணீரை நீ பருக.... சில தண்ணீர்த் திவலைகள் உன் இதழ் பருகி தெறிக்கின்றன.......

என் காலங்களைக் களவாடிவிட்டாய்.... கடிகாரம் சவப்பெட்டியாய் சுற்றுகிறது.....

குறுக்கலையும் நெட்டலையும் கொஞ்சம் தோற்றுத்தான் போயின.... நீ குறுக்கிட்டுச்சென்ற ஒரு நொடியில்...... வானவில்லும் வளைந்து நெளிகிறது..... அதில் இல்லாத நிறமாய் நீ தெரிவதனால்...... நீ மழையில் நனைவதால் மழையும் கொஞ்சம் நனைகிறது.....

நான் பார்த்த பட்டாம்பூச்சி உன்னைத் தொட்டதிலிருந்து வண்ணத்துபூச்சியாய்த் தெரிகிறது....